کد مطلب:174267 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:298
2- ازدیاد محبت به امام، و تنفر از دشمنان آن حضرت
سوزی كه از دل سوخته عاشقان سیدالشهدا (ع) به چشم سرایت كرده و از مجاری دو چشم آنها به صفحه رخسار وارد می شود، مراتب علاقه و اخلاص و دلبستگی به خاندان وحی و رسالت را می رساند و این عمل اثری مخصوص در ابقای مودت و ازدیاد محبت دارد.
گریه بر حضرت سیدالشهدا (ع) از مواردی است كه هیچ انسانی از فرط دلسوزی و انقلاب، طاقت بردباری و تحمل در برابر استماع مصائب او را ندارد، و این گریه و بیقراری ، علاوه بر ازدیاد محبت و مهر و مودت، موجب كثرت تنفر و بی زاری از دشمنان و قاتلان آن حضرت شده و موجب برائت دوستداران این خانواده از دشمنان ایشان می گردد.
باری، گریه با آگاهی و معرفت بر امام حسین (ع) ، در واقع، اعلام انزجار از قاتلان اوست و این تبری از آثار برجسته گریه بر امام حسین (ع) است زیرا مردم به ویژه افرادی كه دارای شخصیت هستند از گریه كردن در برابر حوادث تا سر حد امكان امتناع می ورزند ، و تا شعله درونی آنان به مرتبه انفجار نرسد حاضر به گریه كردن مخصوصاً در برابر چشم دیگران نیستند، این گریه و عزاداری ابراز كمال تنفر در برابر تعدی و تجاوز و ستمگری و پایمال نمودن حقوق جامعه و به ناحق تكیه زدن بر مسند حكومت آنان می باشد.
گریه بر حضرت سیدالشهدا (ع) از مواردی است كه هیچ انسانی از فرط دلسوزی و انقلاب، طاقت بردباری و تحمل در برابر استماع مصائب او را ندارد، و این گریه و بیقراری ، علاوه بر ازدیاد محبت و مهر و مودت، موجب كثرت تنفر و بی زاری از دشمنان و قاتلان آن حضرت شده و موجب برائت دوستداران این خانواده از دشمنان ایشان می گردد.
باری، گریه با آگاهی و معرفت بر امام حسین (ع) ، در واقع، اعلام انزجار از قاتلان اوست و این تبری از آثار برجسته گریه بر امام حسین (ع) است زیرا مردم به ویژه افرادی كه دارای شخصیت هستند از گریه كردن در برابر حوادث تا سر حد امكان امتناع می ورزند ، و تا شعله درونی آنان به مرتبه انفجار نرسد حاضر به گریه كردن مخصوصاً در برابر چشم دیگران نیستند، این گریه و عزاداری ابراز كمال تنفر در برابر تعدی و تجاوز و ستمگری و پایمال نمودن حقوق جامعه و به ناحق تكیه زدن بر مسند حكومت آنان می باشد.